Tytuł: „Niedźwiadek z sekretem” czyli sytuacja autentyczna z nieco zmienionymi elementami

Rozdział 1: Pluszak na półce
Karolina przesunęła palcem po półce z zabawkami, zatrzymując się na wypłowiałym misiu Tymku – ulubieńcu pięcioletniej Zosi. W jego szklanych oczach odbiło się światło latarki, którą świeciła w głąb pluszowego brzucha. „Tu będzie idealnie” – pomyślała, wyciągając skalpel do modelowania. Sznurek po szwie ukryła pod kokardą, a mikrofon z nadajnikiem GPS wyglądał jak zwykły guzik. „Misiu będzie pilnował tatusia” – szepnęła do córki, która przytuliła zabawkę, nieświadoma, że matka właśnie zamieniła dziecięcy talizman w szpiegowskie narzędzie.

Rozdział 2: Niewinny weekend
Michał odebrał dzieci pod domem, gdzie wisiała jeszcze tabliczka „Szczęśliwych 10 lat!”. Zosia wtuliła mu w ramię misia. „Ona teraz wszędzie go zabiera” – skłamała Karolina, poprawiając córce czapkę. Gdy samochód zniknął za zakrętem, sięgnęła po telefon. Aplikacja „SweetCare” pokazywała trasę do nowego apartamentowca – tam, gdzie Michał wynajął mieszkanie po wyprowadzce. Zielona kropka pulsowała w rytm jej oddechu.

Rozdział 3: Głosy z przeszłości
Nagrania z sobotniej nocy były jak nóż w serce:
23:15 – Odgłos kieliszków. Kobiecy śmiech. Głos Michała: „Nie wiedziałem, że macie taki widok z tarasu…”
Karolina zacisnęła dłoń na drukowanych transkrypcjach. Adwokat tłumaczył: „To dowód, że wprowadza dzieci w niemoralne środowisko. Spotyka się z nią przy Zosi!”. W tle słychać było, jak córka prosi w nagraniu: „Tatusiu, a gdzie jest mama?”.

Rozdział 4: Pęknięte serce misia
Michał odkrył prawdę przypadkiem, gdy Tymek wpadł do wanny. Pluszowe wnętrze rozmiękło, odsłaniając czarną kapsułkę z mikrochipem. „Tata, dlaczego misio płacze?” – zapytała Zosia, dotykając zwisających drucików. W gabinecie detektywa dowiedział się, że Karolina nagrała 73 godziny rozmów, w tym jego łzy po śmierci psa i kłótnię z szefem o zwolnienie. „To klasyczny przykład cyberstalkingu” – warknął ekspert, wyjmując kartę SD pełną plików oznaczonych datami rozwodowych mediacji.

Rozdział 5: Sądowy playback
„Pani mąż nazywał córkę przeszkodą!” – grzmiał adwokat Karoliny, puszczając fragment, w którym Michał mówił do kolegi: „Zosia to mój jedyny powód, żeby nie rzucić tego wszystkiego w cholerę”. Sędzia uniósł brew, gdy obrońca Michała rozłożył na stole misia: „Dowód nr 7 – naruszenie art. 267 k.k. Nielegalne nagrywanie bez zgody sądu!”. Karolina pobladła, gdy technik sądowy odtworzył jej własne słowa z buga: „Niech się sąd dowie, jaki jest naprawdę”.

Epilog: Nowy właściciel
Zosia trzymała teraz odnowionego misia – bez GPS, za to z haftowanym sercem na brzuszku. „Mama powiedziała, że tata go zepsuł” – szepnęła psycholog. Michał przytulił ją mocniej. W kieszeni miał wyrok: zakaz zbliżania się Karoliny do ich domu i obowiązek terapii dla niej. Gdy wychodzili, detektyw mruknął: „Dziecięce zabawki to teraz ulubione narzędzie zdradzających. Wczoraj miałem lalkę z kamerą w oku…”.